د طعام د مقدار مُتَعَلِّق اَحکام: * داسې طعام خوړل چې ځان پوره موړ نه کړي، سُنَّت دي * چې څومره اُوږے وي، هغه همره خوړل مُباح دي (يعني په دې کښې نه ګناه شته او نه ثواب) * ځان دومره مړَوَل چې د خيټې خرابيدلو انديښنه وي مکروه دي * په خوراک کښې دومره کمي کول چې په فرائضو کښې خلل راشي، ناجائزه دي۔ ^([1])

صَـــلُّـــوْا  عَـــلَـی   الْــحَـــبِــيْــب!                               صَـلَّـی اللهُ   تَعالٰـی عَلـٰی   مُـحَـمَّد

د دعوتِ اسلامی هفته واره د سُنَّتو ډكه اجتماع کښې

لوستلو والا (6) دُرودِ پاك او  (2) دُعاګانې

(1) د شَبِ جُمعے [يعني د جُمعے د شپے] دُرُود

اَللّٰھُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلٰی سَیِّدِنَا مُحَمَّدِ نِالنَّبِیِّ الْاُمِّـیِّ

الْـحَبِیْبِ الْعَالـِی الْقَدْرِ الْعَظِیْمِ الْجَاہِ وَ عَلٰی اٰلِہٖ وَ صَحْبِہٖ وَ سَلِّمْ

بُزرګانو فرمائيلي دي چې څوك هره شَبِ جُمعه (يعني د جُمُعے او زيارت مينځنئ شپه باندے) دا دُرُود شریف پابندئ سره کم ازکم يو ځل لوَلي [هغه به] د مرګ په وخت کښې د سرکارِ مدینه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم دِيدار كوي او قَبْر کښې د داخليدو وخت کښې هُم، تر دې چې سرکارِ مدینه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم به هغه قَبْر کښې د خپل رَحمت نه ډكو لاسو باندې كوزوي.^[2] راځئ چې مونږه هم په شريكه دا دُرُود اووائيو.

(2) ټول ګناهونه مُعاف