يو مِنَټ سستئ کولو اجازت ورکړئ نو صبا به دا د دوو منټو مطالبه کوي، دغسې که تاسو د يوے ګينټے سستئ کولو اجازت ورکړئ نو صبا به دا دوو ګينټو مطالبه کوي، بس د نفس صرف يو علاج دے چې د ده خواهشات دباؤ کړے شي، بس د ده د خواهشاتو خلاف اوکړے شي،  اعلٰى حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: عقل و نقل (يعني قرآن و حديث) او تجربه ګواه دي چې د نَفسِ اَمّاره رسئ چې څومري راښکاږې دې دباويږي او چې څومره ئې سستئ ته پريږدې، دې نورې ښپې خورَوِي [يعني نوره سستي کوي]۔

(۲) ځان مصروفه کړئ

      عربي مقُوله ده: اِنْ اَرَدْتَّ اَنْ لَا تَتَّعِبْ فَاتَّعِبْ که ته ځان د ستړي والي نه خلاصول غواړې نو ځان ستړے کړه ۔ ^([1]) دا د ناراستئ ختمولو زبردسته فارمولا ده، په دې خبره پوهيدلو د پاره په دې مثال غور اوکړئ چې يو سړے 15 يا 20 منټه منډه اُووهي نو ستړے شي او يو سړے د منډې عادت دے که هغه دوه ګينټے منډه اُووهي نو هُم نه ستړے کيږي، د دې وجه دا ده چې ده مخكښې ځان ستړے کړے دے نو اوس نه ستړے کيږي، نو معلومه شوه چې د ستړې نه هُم هغه کس خلاص وي څوک چې ځان ستړے کړي۔

      نو اے عاشقانِ رَسُول! د دې مثال نه مونږ ته دا سبق حاصلول پکار دي چې مونږه د قيامت د پنځوس زره کاله ورځې د تيارئ د پاره نن ځان په عبادتونو ستړے کړو نو د دې ستړې سره به عادت شو او اِنْ شَــآءالـلّٰـه ډير ډير عبادتونو کولو کښې به کامياب شو، ياد ساتئ! د آخرت د تيارئ د پاره مونږ سره وخت ډير مختصر دے او امتحان ډير اُوګږد، نو ځکه مونږ ته د خپلې يوے يوے ساه د قيمت قدر کول پکار دي، بعضې