کړل او په ټوله دُنيا كښې ئې كلِمَۀ حق خوره كړه.

    اے عاشقانِ رسول! تاسو اوليدل چې! اَمِیْرُ الْمُؤْمِنِیْن ، حضرت صِدِّيقِ اكبر رَضِیَ الله عَنْهُ څومره ذهين او عقلمند وو. مونږ له هم د عقلمندئ او ذهانت نه كار اخستل پكار دي.

د “ عقلمند مُومِن څلور فضائل “

     (1) حضرت وَهْب بِن مُنَبَّه رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي : الله پاك ډيرو انبيائے كرامو ته وحي فرمائيلي ده چې : شيطان سل جاهلان دوكه كوي ، د هغوئي په څټ سور شي او چرته چې ئې غواړي بوځي ئې او ګرځوي ئې خو د يو عقلمند مسلمان دوكه كول د شيطان د پاره سخت مشكل دي. (2) نور فرمائي : غر د خپل ځائے نه لرې كول ، ريزه ريزه كول د شيطان د پاره آسان دي خو عقلمند مُومِن دوكه كول ورته ډير مشكل دي. شيطان عقلمند مسلمان له راځي ، په زرګاؤ حِيلو بهانو ئې دوكه كول غواړي ، د نيكې لارې نه د لرې كولو كوشش ئې كوي خو نه كاميابيږي ، ستړے شي او وائي : هائے خرابي! په ما څه اوشو؟ زه د ده د دوكه كولو طاقت نه لرم! (3) يو بُزُرګ فرمائي : دوه كسان چې يو شان عمل اوکړي مَثَلاً دواړه لمُونځونه اوکړي ، صدقه وركړي ، د نيكئ دعوت عام كړي ، تِلاوَت اوکړي ، په دې دواړو كښې چې يو زيات عقلمند وي نو د دې دواړو په اعمالو كښې د مشرق او مغرب فرق وي.^[1] (4) خوږ آقا مكي مدني مصطفٰى صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائيلي دي : حِكمَت (يعنې عقلمندي او هوښيارتيا) د عِزَّت والا په عِزَّت كښې اضافه