صاحِب نوم ئې هُم محمد وو او د نيکه مبارک نوم ئې اَحمد وو. ډير متقي او پرهيزګاره وو ، خواري محنت به ئې کولو او په خپل لاس به ئې ګټله او صرف حلاله به ئې خوړله ، وړئ وريشل او د هغې نه تار جوړل او د هغې تِجارت کول د هغوئي پيشه وه.  تار ته په عربئ کښې “ غَزْلٌ “ وائي ، په هُم دې نِسبت دغه خاندان ته خلقو غزالي وئيل شروع کړل. شيخ محمد بِن محمد رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه به عُلماء سره ډيره مينه لرله ، عموماً به د عاشِقِ رَسُول عُلماء په خدمت کښې حاضريدلو ، هغوئي سره به ئې نيک سُلُوک کولو او د خپل وس مطابق به ئې د عُلماء مالي خدمت هُم کولو.  شيخ محمد د ځوئ خواهش لرلو ، د هغوئي معمول وو چې د عُلماء په خدمت کښې به کله حاضر شولو نو عاجزئ او اِنکسارئ سره به ئې ، په ژړا ژړا د الله پاک په بارګاه کښې دُعا کوله : “ اِلٰهى! ما ته ځوئ راکړې او هغه عالِم جوړ کړې. “  کله چې به دِيني اِجتِماعاتو کښې حاضريدلو او د عُلَمائےِ كرامو بيانونه به ئې اوريدل نو د زړه خواهش به ئې نور زيات شو او دُعا د پاره به ئې لاسونه پورته کړل او په بارګاهِ اِلٰهى کښې به ئې عرض کولو : “ يا الله پاکه! ما ته ځوئ راکړې او هغه درس و بيان والا جوړ کړې. “

      سُبْحٰنَ الله! شيخ محمد رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د ځوئ پيدا کيدلو څومره ښکلې دُعاګانې کړي وې ، عموماً خلق د ځوئ خواهش لري ، د دې د پاره دعاګانې هُم کوي ، منښتې هُم کوي ، صدقے هُم ورکوي ، علاجونه هُم کوي او په دې کښې څه باک هُم نشته ، انبيائے کرامو عَـلَـيْهِمُ السَّلَام هُم د ځوئ خواهش کړے دے ، خو مونږ دُنيادار خلق چې د ځوئ سوال کوو نو د دې د پاره چې نسل مې زيات شي ، ميرات نه شم ، که څوک جائداد وغيره لري نو د وارِث جوړولو د پاره ځوئ غواړي خو د الله پاک د نيکو بندګانو طريقه اوګورئ چې هغوئي ځوئ غواړي خو صرف د علمِ دِين زده کولو ، مُبَلِّغ جوړيدلو او د دين د خدمت کولو د