سكون به را ته نه کيدلو. هر وخت به په دې فِكر او پريشانئ كښې اوسيدم چې د دې مرض نه به څنګه جوړ شم. زما خوش قِسمتي وه چې يو ځل را ته د دعوتِ اسلامي عاشقانِ رسول سره د درې ورځو مدني قافله كښې د سفر کولو سعادت نصيب شو. د مدني قافِلے په بركت زما شپې او ورځې د الله پاك په عبادت كښې تيريدلې او د علمِ دين حاصلولو موقع هُم رانصيب وه. هلته ما ته نور بركات هم نصيب شو. اَلْـحَـمْدُ لِـلّٰـه په هغه درې ورځو كښې ما ته د ستن وهلو حاجت پيښ نه شو او نه يو ډاكټر له د تللو ضرورت پيښ شو بلكه په مدني  قافله كښې راته داسې اطمينان او سكون نصيب شو چې د هغې نه مخكښې راته كله هم نه وو نصيب شوے. اَلْـحَـمْدُ لِـلّٰـه د مدني قافِلے په بركت زما د 19 كالو زوړ مرض كښې ښكاره كمے راغے. اوس ما نيت كړے دے چه اِنْ شَآءَ اللّٰہ هره مياشت به د درے ورځو مدني قافِله كښې سفر كووم. 

صَـــلُّـــوْا  عَـــلَـی   الْــحَـــبِــيْــب!                    صَـلَّـی اللهُ   عَلـٰی   مُـحَـمَّد

 د دعوتِ اسلامي مدني سپرلي

خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! د ګناهونو نه رښتيني توبه نصيب كيدل هم ډيره  غټه سعادتمندي ده ، خو ډير خلق داسې هم دے چې د توبه كولو نه پس د بدو دوستانو يا بد ماحول په وجه بيا په ګناهونو كښې اخته شي. كاش چې! د دعوتِ اسلامي مدني ماحول سره داسې پوخ تړون رانصيب شي  چې د ګناهونو نه توبه كولو نه پس بيا د ګناهونو د ماحول نه بچ پاتې کيدلو کښې کامياب شو ، بلكه د نيكئ د دعوت عام كولو داسې جذبه را نصيب شي چې پخپله هم نيك اعمال كولو والا جوړ شو او نورو ته هم د نيکئ دعوت ورکولو والا جوړ شو.