مِلاويږي. په ژوند كښې ډير وخت فارغه ميلاويدے شي، لِهٰذا ”فارغه وخت د مصروفيت نه مخكښې غنيمَت اوګنړئ“ او زيات نوافِل ادا كړئ. ^[1]

      كوشش اوكړئ او د سحر نه واخله د شپې اوده كيدو پورې ټولو كارونو كښې د اِشراق، څاښت او اوَّابينو نوافِل هم شامل كړئ او د شپې د تَهَجُّد لمُونځ هُم ادا کوئ. اَلْـحَـمْـدُ لِلّٰـہ دې نوافِلو ادا كولو سره به د آخرت اجر و ثواب هُم حاصل کړئ او ورسره ورسره به درته ذِهني او قلبي آرام هم حاصليږي. څنګه چې خوږ نبـي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ارشاد فرمائيلے دے: ”څوك چې د څاښت دوه ركعته پابندئ سره ادا كوي د هغه ګناهونه مُعاف كړے شي اګرکه د سمندر د زګ همره وي.“ ^[2] او تاجدارِ رِسالَت صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائي: ”زما په جُمات كښې يو لمُونځ ادا كول د لسو زرو لمُونځونو برابر دي۔ او په مسجدِ حرام كښې لمُونځ ادا كول د يو لاك لمُونځونو برابر دي او د جهاد په ميدان كښې لمُونځ ادا كول د شلو لاكو لمُونځونو برابر دي، او د دې ټولو نه زيات فضيلت والا لمُونځ د بنده هغه دوه ركعته دي کوم چې هغه د شپې په مينځنئ حصه كښې د رضائے اِلٰهى د پاره ادا كوي.“ ^[3] همت اوكړئ او د اوس نه نِيَّت اوكړئ چې زه به اِنْ شَــآءالـلّٰـه آئنده د تَهَجُّد، اِشراق، څاښت او اوَّابين نوافِل هم ادا كووم. 

د جنَّت بادشاه

     حضرت يَحيیٰ بِن ايوب رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه بيانوي چې د دوو سړو په خپل مينځ كښې ورور ولي وه، هغوئي د يو بل سره عهد [يعني وعده] كړي وه چې ”که په مونږ كښې څوك