ور ياد كړي، بنده به عرض اوكړي: اے ربه! آيا تا زه اُو نه بخښلم؟ ا لله پاک به فرمائي: آو! زما د بخښنې د فراخئ په وجه ته دې مرتبے ته را رسيدلے ئې، هغه ټول به په دې حال وي چې وريځ به خوره شي او داسې خوشبو به را اُووَرَوي چې داسې خوشبو به خلقو کله هُم نه وي محسوسه کړي او الله پاك به اوفرمائى: ځئ هغه طرف ته كوم چې ما ستاسو د پاره عِزَّت تيار كړے دے، څه چې غواړئ واخلئ، بيا به خلق يو بازار ته لاړ شي چې د هغې نه به فرښتے چاپيره وي. په هغه [بازار] كښې به هٰغه څيزونه وي چې د هغې په مِثَل نه سترګو ليدلي دي، نه غوږونو اوريدلي دي او نه په زړونو كښې د هغې خيال راغلے دے. د هغه [بازار] نه چې كوم څيز غواړي دوئي له به وركړے شي او اخستل خرڅول به نه وي، جنتيان به په هغه بازار كښې د يو بل سره ملاقات کوي. کمې مرتبے والا به غټې مرتبے والا ته ګوري د هغه لباس به خوښ كړي، لا خبرې به ختمي شوي نه وي چې دا به ګنړي چې  زما لباس د هغه نه ښه دے او دا په دې وجه چې په جنت كښې به د چا د پاره غم نه وي. بيا به د هغه ځائے نه خپلو خپلو كورونو ته بيرته راشي. د هغوئي بيبيانې به د هغوئي استقبال کوي، مباركي به ورکوي چې ته خو ډير زيات ښکلے شوے بيرته راغلې، چې زمونږ د خوا نه تللو وخت كښې دومره ډير ښائسته نه وے، هغه به جواب کښي وائي: مونږ ته د الله پاك په حُضُور كښې د كښيناستلو سعادت نصيب شو نو زمونږه د ښائست زياتيدل ضرور زمونږ لائق وو.

    جنتيان چې د يو بل سره ملاقات كول غواړي نو د يو تخت به د بل خوا ته لاړ شي او په يو روايت كښې دي چې هغوئي له به د اعلٰى درجے سورلئ او اسونه راشي او په هغې به سواره شي، چرته چې غواړي ځي به. د ټولو نه كمې درجے والا جنتـي وي، د هغه باغونه، بيبيانې او نعمتونه او خادمان او تخت د زرو كالو د فاصِلے پورې وي، په هغوئي كښې د الله پاك په نِزد د ټولو نه مُعَزَّز هغه دي څوک چې سحر ماښام د الله پاك