کان محروم نه فرمائي: ”اَللّٰھُمَّ صَلِّ عَلٰي مُحَمَّدٍ وَّاَنْزِلْهُ الْمَقْعَدَ الْمُقَرَّبَ عِنْدَک  يَوْمَ الْقِيامَۃ ^[1] ‘‘

گر لبِ پاک سے اِقرارِ شَفاعت ہو جائے            یوں     نہ بے چین رکھے جوشِشِ عِصیاں     ہم کو

نَیّرِ حَشر نے اِک آگ لگا رکھی ہے!               تیز ہے دھوپ ملے سایۂ داماں ہم کو^[2]

صَلُّوْا عَلَي الْحَبِيب!           صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد

نُور جو رانديڪو

 حضرتِ سيدُناعبّاس رَضِىَ اللهُ عَنْه کان روايت آهي ته مون رسولِ اڪرم، نُورِ مجسم صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ کي عرض ڪيو:'' يارَسُولَ الله صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ! مون کي ته اوهان جي جي نبوت جي نشانين اوهان جي دِين ۾ داخل ٿيڻ جي دعوت ڏني هئي. مون ڏٺو ته اوهان ننڍپڻ ۾ پينگهي ۾ چنڊ سان ڳالهائيندا ۽ پنهنجي آڱر سان ان جي طرف اشارو ڪندا هئا ته جنهن طرف اوهان صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ اشارو فرمائيندا هئا، چنڊ ان طرف جهڪي ويندو هو، حضور پرنور صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ جن فرمايو؛ مان چنڊ سان ڳالهيون ڪندو هيس ۽ چنڊ مون سان ڳالهيون ڪندو هو، اهو مون کي روئڻ کان رجهائيندو هو ۽ جڏهن چنڊ عرشِ الٰهي جي هيٺان سجدو ڪندو هو ته ان وقت مان ان جي تسبيح جو آواز ٻڌندو هيس۔

(کنزالعمال،کتاب الفضائل،باب فضائل نبینامحمد و اسمائہ و صفاتہ البشریہ،جز۱۱،۶/۱۷۲، حدیث:۳۱۸۲۵)

چاند جُھک جاتا جِدھر اُنگلی اُٹھاتے مَہَد میں

کیا  ہی  چلتا  تھا  اشاروں  پر کھلونا  نور  کا^[3]