Book Name:Achi Aur Buri Lalach
خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! مونږه د مال د حِرص او د اوګږد ژوند د حِرص مُتَعَلِّق واوريدل ، ياد ساتئ! هر حِرص بد نه وي ، خو ښه کار يا بد کار طرف ته تلل زمونږ په اختيار کښې دي. مال نه خو مُطلقاً د نيكئ څيز دے او نه صرف د بدئ څيز دے ، ځکه د مال ګټلو حِرص هم په هر صورت کښې بد نه دے. د زيات مال حِرص د دې د پاره ساتل چې د خپلو خپلوانو مدد به پرې اوكړي نو دا ښه حِرص دے خو د خلقو په مقابله کښي د فخر كولو د پاره داسې نيت كول بد دي. بهارِ شريعت جلد 3 صفحه 609 کښي ليك دي ، د هغے خُلاصه ده : دومره ګټل فرض دي چې د خپل ځان ، اهل و عيال د پاره يا د چا خرچه چې په ده واجب ده ، په هغوئي د خرچ كولو دپاره او د قرض وغيره ادا كولو د پاره كافي وي ، د دې نه علاوه چې مور و پلار ئې غريبان وي نو د هغوئي د پاره دومره ګټل چې هغوئي له كافي شي دا هم فرض دي. د دې فرض ګټې نه پس هغه ته اختيار دے چې په دې صبر اوکړي يا نور اوګټي او د مستقبل د پاره ئې اوساتي. او مُستحَب صورت دا دے چې د خپلو حاجاتو نه علاوه د فقيرانو مسكينانو د مدد كولو يا د خپلو خپلوانو د مدد كولو د پاره اوګټي ، دا د مُستحَب او نفلي عبادت نه افضل دي. او د دې د پاره ګټل چې د مال و دولت زياتوالي سره به زما عزت او وقار زيات شي خو د فخر او تَكَبُّر نِيَّت ئې نه وي نو دومره ګټل مُباح دي. او كه د ګټې مقصد ئې صرف د مال زيات والے يا فخر و تَكَبُّر وي نو منع دي. ([1])