نه شو، لِهٰذا په يو دينار (يعني دسرو زرو په اشرفئ) ئې مِسواك واغستلو او استعمال ئې کړو. ځينې خلقو ورته اووئيل: داخو تاسو ډيره خرچه اوکړه! مِسواک هم څوك دومره ګران اخلي؟ اوئې فرمائيل: دا دُنيا او د دے ټول څيزونه د الله عَزَّوَجَلَّ په نِزد د ماشي د وَزَر هُمره قدر هم نه لري،که د قيامت په ورځ الله عَزَّوَجَلَّ زما نه تپوس اوکړي چه تا زما د حَبِيب صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم سُنّت ولے پريښودي وو؟ کوم مال او دولت چه ما تا ته درکړې وو د هغې حقيقت خو (زماپه نِزد) د ماشي د وزر هُمره هُم نه وو، آخِر داسې ذليل دولت دِ په دے عظيم سُنَّت (مِسواك) باندې ولې خرچ نه کړو؟ نوڅه جواب به ورکووم؟ (مُلَخَّص ازلواقِعُ الانوار ص38) ٭ سيِّدنا امام شافِعي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه فرمائي: څلور څيزونه عقل زياتوي: د فُضول [يعني بې فائِده] خبرو نه پرهيز، د مِسواك اِستِعمال، د صُلَحا يعني د نيکو خلقو صحبت او په خپل علم باندې عمل کول. (حياةُ الحَيَوان  ج 3 ص 166)  ٭ مِسواک د پيلو، زيتون يا د شنډئ وغيره تريخ لرګي پکار دے. ٭ د مِسواك پيړ والے د کچې ګوتے همره پكار دے. ٭ مِسواك د يو لويشت نه زيات اوګد نه دے پكار، ګنې په هغې شيطان کښيني ٭ د دے ريشے چه نرمے وي سختې ريشې د غاښونو او د ورو په مينځ كښې د ”چاؤ“ (يعني GAP) پيدا کيدو باعث جوړيږي. ٭مِسواك که تازه وي خو ډيره ښه ده، او که [تازه] نه وي نو لږ ساعت ئې د اوبو په ګِلاس كښې کيږدئ چه نرم شي ٭ مناسِب دا دي چه د دے برش هره ورځ  پريکوئ ځکه چه د دے برش د هغے پورے د کار دے ترڅو چه په دے كښې ترِيخ والے پاتې وي ٭ د غاښونو په سرو كښې مِسواک