خوش قِسمته دي هغه خلق چه د شپے قيام كوي. خو افسوس! په دے زمانه كښے ډير خلق داسے دي چه د شپے ناوخته پورے وِيښ وي، كله په فلمونو ډرامو خپل وخت بربادوي، كله په موبائيل فون خبرو كولو باندے خپل قيمتي ساعتونه بربادوي، كله په سوشل ميډيا باندے ټوله شپه بے هوده او فضول خبرے شيئر كولو باندے خپل وخت او د دوستانو وخت بربادوي. په دے كښے ډير هغه خلق وي چه نه د لمُونځونو فِكر كوي او نه قرآن لوستلے شي او څوك چه قرآن كريم لوستلے شي هغوئي په مياشتو مياشتو قرآنِ كريم نه را اخلي، بلكه خپل نفس ته د دروغو داسے دلاسے وركوي چه د رَمَضان په مياشت كښے به ډير ډير لمُونځونه كووم  د رمضان په شپو كښے به ډير ډير نفلونه ادا كووم، ډير ډير تلاوت به كووم، په روژه كښے به سحر او ماښام يوه يوه سيپاره لولم، حالانكه په دے پوهيږي چه زمونږ د ژوند يو يو ساعت ډير قيمتي دے او زمونږ ژوند ډير په تيزئ روان دے تيريږي او مونږه ډير په تيزئ سره مرګ ته نِزدے كيږو خو بيا هم سُستـي كوو او خپل نفس له د دروغو تسلـي وركوو.

     اے عاشقانِ رسول! د عقل نه كار واخلئ او د دے فانـي دنيا په دوكه كښے مه اخته كىږئ، د خپل قيمتي ساعتونو قدر اوكړئ او تقوٰى او پرهيزګاري اختيار كړئ، خپلے شپے ورځے په فضولو او دُنياوي عيش وعشرت كښے مه بربادوئ، بلكه د لمُونځونو پابندي كوئ او هره ورځ څه نه څه د قرآنِ كريم د تلاوت كولو عادت جوړ كړئ. الله پاك چه د كومو كارونو د كولو حكم كړے دے د هغے په ادا كولو كښے سُستي مه كوئ او په نيكو  كښے مشغول شئ، ځكه چه د نيكو په كار كښے كوشش كوونكو په