شپيته كالو پورے ئے الله پاك سره د ملاقات په شوق كښے اوښكے بَهيَولے. هغوئي فرمائي: يوه شپه ما خوب اوليدو چه زه د داسے نهر په غاړه يم چه په هغے كښے د اعلىٰ قِسم مُشك بهيږي. د هغے په دواړو غاړو باندے ډيرے قيمتي ملغرے خورے دي. بيا ما د سرو زرو د خختو نه جوړ شوے يو محل اوليدلو. چه په هغے كښے ښائسته جينكئ دي او هغوئي بهترين لباس اغوستے دے او [د مختلفو جواهراتو] كالي ئے اچولي دي او په اوچت آواز د الله پاك پاكي بيانوي، ما چه د هغوئي تسبيح واوريدله نو تپوس مے ترينه اوكړو چه تاسو څوك ئے؟ هغوئي په ډير ښائسته آواز كښے اووئيل چه مونږه د الله تعالٰى په مخلوق كښے يو مخلوق يو. ما اووئيل: تاسو دلته څه كوئ؟ هغوئي اووئيل: الله پاك مونږه د هغه خلقو د پاره پيدا كړي يو څوك چه د شپے قِيام كوي او د خپل ربّ نه مُناجات كوي او نور خلق اوده وي. ما اووئيل: هغه خوش قِسمته خلق څوك دي؟ چه د هغوئي سترګے به الله پاك په تاسو يخوي، هغوئي اووئيل: آيا ته هغه خلق نه پيژنے؟ ما اووئيل: نه. هغوئي اووئيل: بيشكه دا هغه خلق دي چه د قرآنِ كريم تلاوت كوي، د تَهَجُّد لمُونځ ادا كوي، او د ورځے روژه نيسي، د داسے خوش نصيبه عبادت كوونكو د پاره الله پاك مونږه پيدا كړي يو.  (عيونُ الحكايات ٢/ ٢٥٢ ملخصا)   

     سُبْحٰـنَ اللّٰـہ! څومره خوش قِسمته دي هغه خلق چه د شپے په تنهائي كښے خپل ربّ يادوي. څومره خوش قِسمته دي هغه خلق چه فرضو روژو سره سره نفلي روژے هم پابندئ سره نيسي. څومره خوش قِسمته دي هغه خلق چه د تَهَجُّد لمُونځ ادا كوي . څومره خوش قِسمته دي هغه خلق چه هره ورځ د قرآنِ كريم تلاوت كوي. څومره