جُمات كښې د جَمعے سره ادا كولو، د هغوئي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه  جُمات ته د تللو نه مخكښې به څلور فُټه يو سَمَوار (د تانبے يا پيتلو هغه لوښے چه د هغے په لاندې حِصّه كښې اور بليږي او پاس پرې اوبه توديږي يا پرې چائے پخيږي په هغے) كښې د چائے سامان ور واچولے شو او اور به ورپسے بل كړے شو. هغوئي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه  به چه كله بيرته د جُمات نه تشريف راوړو نو چائے به تيار شوے وو. هغوئي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه  به په بَيټك كښې تشريف فرما شو او په لږ ساعت كښې به ئې د عقيدتمندو ښه ګنړه جوړه شوه. عام طور به د 50 نه 200 پورې كسانو ګنړه وه او كله كله خو به د راتلونكو دومره ګنړه شوه چه په بيټك او بَهر برنډه كښې به بالكل ځائے پاتې نه شو. هغوئي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه  به چه څنګه كښيناستلو نو خادِمانو به د چائے نه ډك يو كپ په پرچ كښې كيښودو او يو به ئې ورسره بِسكِټ كيښودو او د هغوئي په خِدمت كښې به ئې وړاندې كړلو. هغوئي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه  به هغه پيالئ په خپل لاس مبارك كښې را واخسته او خپل ښي طرف ته ناست كس ته به ئې وړاندې كړله، دغسے به ئې پينځه شپږ پيالئ پخپله تقسيم كړے او باقي ټولو كسانو باندې به خادِمانو هم دغسې يوه پيالئ چائے او بسكټ تقسيمول. يوه پيالئ چائے سره به يو بِسكټ هغوئي رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه  هم اوخوړلو. لكه دا به هغوئي د سحر ناشته وه.

     حضرتِ مولانا منظور احمد صاحب رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه  په يقين سره فرمائي چه كه حاضِر خلق كم وي او كه زيات، ما دا خبره خاص طور نوټ كړي ده چه هُم هغه يو سَمَوار چائے هره ورځ د راتلونكو ټولو كسانو د پاره كافي وي. كله هُم داسې نه دي شوي چه د حاضرو خلقو د زياتوالي په وجه د نور انتِظام كولو ضرورت پيښ شوے وي. د حضرت مولانا منظور احمد صاحب رَحْمَةُ اللهِ تَعَالٰی عَلَيْه  دا پاس ذِكر كړے شوے بيان دے خبرې ته