د منافقانو يو عيب

خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! منافقان ډير سخت، بدتر او د ټولو نه زيات نقصان رسوونکي دي، ځکه الله کريم پۀ دې ځائے کښې د دوئي تفصيلي ذِکر وفرمائيلو، د دوئي علامتونه، د دوئي خراب کردار او عيبونه يـې پۀ وضاحت سره بيان کړل  چې مسلمانان دوئي وپيژني او د دوئي د شَر نه محفوظ پاتې شي۔ ^([1]) نو الله کريم فرمائي:

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَّقُوْلُ

                                                 ترجمهٴ کنزُ العِرفان: او بعضې خلق وائي۔

دلته منافقانو ته ” بعضې خلق“ ووئيلے شول، مطلب دا دے چې منافقان هډو د دې لائق هم نۀ دي چې د هغوئي ذِکر پۀ څۀ صفت يا خوبۍ سره وکړے شي، ^([2]) بس دوئي څۀ بد بخته خلق دي کوم چې وائي۔ څۀ وائي؟

اٰمَنَّا بِاللّٰهِ وَ بِالْیَوْمِ الْاٰخِرِ       

ترجمهٴ کنزُ العِرفان:  چې مونږه ايمان راوړے دے پۀ الله او پۀ ورځ د اخرت باندې۔

دا د اِسلامي عقيدو دوه طرفونه  دي: ^([3]) د ټولو نه وړومبۍ عقيده الله پاک يو منل او د ټولو نه اخرۍ عقيده د قيامت پۀ ورځ باندې يقين ساتل۔ پۀ نبيانو باندې ايمان، پۀ فرښتو باندې ايمان، د الله پاک پۀ کتابونو او پۀ نورو ټولو ضروري اِسلامي عقيدو باندې ايمان هُم پۀ دې دوو کښې راغلل ، يعنې منافقانو ووئيل: مونږه پۀ الله باندې ايمان راوړو، د هغۀ پۀ رسولانو باندې، پۀ کتابونو باندې، غرض دا چې پۀ ټولو اِسلامي عقيدو باندې مو ايمان راوړو۔ خو الله کريم فرمائي:

وَ مَا هُمْ بِمُؤْمِنِیْنَۘ(۸)

                                       ترجمهٴ کنزُ العِرفان: حالانکې ھغوئي ايمان والا نۀ دي۔

يعنې دا منافقان وائي چې مونږه ايمان راوړو، مونږه پاخه مسلمانان يو خو د دوئي دا اقرار، د