Book Name:Teen Psandida Sifat
دے. د دې حديثِ پاك نه معلومه شوه چې په كوم بنده كښې دا درې اوصاف وي ، هغه د الله پاك محبوب بنده جوړيږي.
د دې دريو اوصافو جدا جدا وضاحت كولو نه مخكښې دوه مدني ګلونه په ذِهن كښې اچول پكار دي :
وړومبے مدني ګل : دا چې د الله پاك د بنده سره د محبت كولو مطلب څه دے؟ حُجَّةُ الْاِسْلام ، امام محمد بِن محمد غزالي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د دې مطلب دا بيان کړے دے چې د الله پاك د خپل بنده سره محبت دا دے چې الله پاك د خپل بنده د پاره د خپل قُرب [يعني نزديکت] دروازے بيرته كړي. ([1])
دويم مدني ګل : هغه دے ، د بنده الله پاك سره محبت كول. دا هم د غټ فضيلت خبره ده ، ډىره د شان او عظمَت خبره ده خو د دې نه زياته د فضيلت او شان خبره دا ده چې الله پاك د خپل بنده سره محبت اوكړى. بنده خو بنده دے ، بنده دِ د خپل خالِق او مالِك سره محبت کوي ، د خپل ربّ سره ، خپل رازق سره دِ محبت کوي ، دا د بنده په ذِمّه حق جوړيږي خو الله پاك چې هغه ربّ دے ، خالق دے ، مالِك دے ، چې هغه د خپل بنده سره محبت اوكړي نو دا زياته د فضيلت او شان خبره ده.
په “ بُخارى شريف “ كښې يو حديثِ قُدسي دے ، الله پاك ارشاد فرمائي : مَا یَزَالُ عَبْدِیْ یَتَقَرَّبُ اِلَیَّ بِالنَّوَافِل هميشه بنده د نوافلو په ذريعه زما قُرب حاصلوي ، حاصلوي حَتّٰی اُحِبُّہٗ تر دې چې زه (الله پاك) د هغه سره محبت کول شروع كړم ، فَاِذَا اَحْبَبْتُہٗ پس چې كله زه د هغه بنده سره محبت کووم ، کُنْتُ سَمْعَہُ الَّذِیْ یَسْمَعُ بِہٖ زه د هغه غوږونه شم چې هغه په هغې اوري ، وَ بَصَرَہٗ الَّذِیْ یَبْصِرُ بِہٖ زه د هغه سترګې شم چې په هغې ليدل كوي ،