دا سفر د سمندري جاز پۀ ذريعه وو، پۀ واپسۍ کښې پۀ سمندر کښې تر دريو ورځو پورې سخت طوفان وو، دومره سخت طوفان وو چې خلقو د بچ کيدو طمع پريښودې وه او کفنونه يـې اغوستي وو۔ سيدي اعلیٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: هٰغه وخت د مور بي بي نا قراري چې مې وليدله نو د هغې د تسلۍ د پاره مې بے اختياره د خُلې نه ووتل، تاسو يقين ساتئ، پۀ خُدائے مې دې قَسم وي چې دا جاز به نۀ ډوبيږي۔ اوس حالاتو ته وګورئ او غور وکړئ چې يو طرف ته دا حالت دے چې خلقو د ژوند طمع پريښودې ده او بل طرف ته سيدي اعلیٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه دے چې قَسم خوري او وائي چې جاز به نۀ ډوبيږي، دا قَسم اعلیٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ولې خوړلے وو، د دې پۀ وضاحت کولو فرمائي: دا قَسم ما د دې حديث پۀ اِطمينان باندې خوړلے وو پۀ کوم کښې چې پۀ کشتۍ کښې د کيناستو پۀ وخت د غرقيدو نه د حفاظت دُعا اِرشاد شوې ده، ما هٰغه دُعا لوستلې وه ځکه د حديثِ پاک پۀ رښتونې وعده باندې مطمئين ووم۔ ^([1])

 سُبْحٰنَ اللہ! قربان شم د سيدي اعلیٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د داسې کامِل يقين نه۔

کيدے شي چې دا د اعلیٰ حضرت رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د هٰغې کامِل يقين برکت وو چې هٰغه طوفان کوم چې تر دريو ورځو پورې جاري وو، پۀ 2 ګينټو کښې بالکل ودريدو او جاز بچ شو۔

اَلْبَحْرُ عَلَا وَ الْمَوْجُ طَغٰی، مَنْ بَے کَسُ و طُوفَاں ہَوْش رُبا

مَنْجْدھار    میں    ہُوں    بِگْڑِی    ہے    ہَوا،    مَوْرِیْ    نَیَّا    پَار    لگا    جانا^([2])

وضاحت: يعنې يا رسولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ! پۀ سمندر کښې طوفان دے، د اوبو چپې راوچتې شوې دي، زۀ بے وسه يم او طوفان داسې چې بنده حيرانوي، يا رَسُولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! پۀ داسې حالت کښې زما کشتۍ د سمندر پۀ مينځ کښې انښتې ده، هوا هم د مخالف طرف نه ده، اوس هم بس تاسو ته کاتۀ دي، زما کشتۍ غاړې ته ورسوئ!