اوس وګورئ! څومره کرم دے * که الله پاک غوښتلے نو پخپله به يـې ورله د سورلۍ انتظام کړے وے * که الله پاک غوښتلے نو هوا به هغوئي وړي وو * وَنو به د هغوئي د پاره د سورلۍ کار کړے وے * بلکې الله پاک ته څۀ ګرانه خو نه وه * که هغۀ غوښتلے نو زمکه به يـې ورته رالنډه کړے وے * هغوئي به هډو تلل نه او منزل ته به رسيدلي وو خو دا د الله پاک کرم دے، څوک چې د الله پاک عبادت کوي، الله پاک د خپلو نبيانو پۀ مخکښې د هغۀ نيک نامي ظاهروي۔

خير! حضرت موسیٰ عَلَیْهِ السَّلَام هٰغه غار ته ورسيدلو، هٰغه کَس هغوئي نۀ پيژندلو، هغوئي وفرمائيل: مونږ ته يوه سورلۍ پکار ده! هٰغه کَس فوراً وريځې ته حکم وکړو: اے وريځې راښکته شه! دوئي خپل منزل ته ورسوه! وريځ هٰغه وخت راښکته شوه او حضرت موسیٰ عَلَیْهِ السَّلَام پخپله هغې ته وختلو۔ حضرت موسیٰ عَلَیْهِ السَّلَام ډير حيران شو، د الله پاک پۀ بارګاه کښې يـې عرض وکړو: اے الله پاکه! دا بنده څوک دے؟ الله پاک وفرمائيل: اے موسیٰ! دا د خپلې مور فرمانبرداره دے، دۀ د خپلې مور ډير خدمت وکړو، چې کله د هغې اخري وخت راغلو نو هغې ورته دعا وکړه: زويه! زۀ ستا نه راضي يم، الله پاک دې هم ستا نه راضي شي۔ ځکه زۀ د هغۀ نه راضي شوم، که دا بنده دعا وکړي چې مولیٰ! سور غر تور او تور غر سور کړې نو د دۀ پۀ دعا باندې به زۀ دا هم وکړم۔

       سُبْحٰنَ اللہ! دا دے د مور پلار د ادب او د احترام برکت۔۔۔!! نن پۀ دُنيا کښې څومره پريشانۍ دي * د صحت پريشانۍ * د بال بچ پريشانۍ * تنګ دستي ده * بے روزګارۍ ده* قرضونه دي * کار نه کيږي * روزګار نه ميلاؤيږي * او پۀ زرګونو قِسمه پريشانۍ دي، چا ته چې هم ګورې نو د غمونو يوه بيله قيصه ورسره وي۔ څومره اسانه خبره ده، پۀ کور کښې مور پلار موجود دي، هغوئي راضي کړئ، د هغوئي خدمت وکړئ، د هغوئي دعاګانې واخلئ، الله پاک به مو پريشانۍ هم ختمې کړي، اِنْ شَآءَ اللہُ الْکَرِیم!