بادشاه پوښتنه وکړه: دا نامعلومه کَس څوک دے؟ سوداګر يو سوړ اسويلے وکړو او اوئې وئيل: بادشاه سلامت! دا د يوې شپې واقعه ده، زۀ پۀ خپل کور کښې ووم، باران وريدو، هٰغه وخت زما د کور چهت راڅڅيدلو، شپه وه، د باران موسم وو، هٰغه وخت مستري مزدور وغيره چرته ميلاؤيدل، بهر حال! زۀ بهر لاړم، ما ته يو کَس ميلاؤ شو، ما وګڼل چې څوک مزدور به وي، ما هغۀ ته وه وئيل: وروره! زما چهت صحيح کړه! هغۀ زما سره راغلو، ټوله شپه يـې کار وکړو، هغۀ ډير ښه کار وکړو، چې څنګه فارغ شو نو د سحر اذان وشو، ما د هغۀ شکريه اداکړه، هٰغه وخت زما سره صرف دوه انيز وو، ما هغۀ له ورکړو او اومې وئيل: اوس دا واخله! سحر دکان ته راشه او باقي پاتې رقم واخله۔ هغۀ ښه سړے وو، اوئې وئيل: زما د پاره دا دوه انيز هم کافي دے۔ زۀ سحر نشم راتللے۔

هٰغه کَس ډير ښه کار کړے وو او پۀ کومه سخته کښې چې زما پۀ کار راغلے وو، د هغې اُجرت ډير کيدو خو هغۀ هم هٰغه دوه انيز واخستو او لاړو، زۀ تر ننه پورې هغۀ لټووم چې د هغۀ خِدمت وکړم خو پته نه لګي چې څوک وو، بيا ميلاؤ نه شو۔

دا واقعه چې يـې واوريدله نو بادشاه سلامت سوداګر واپس وليږلو۔ بيا يـې د استاذِ محترم طرف ته مخ راواړولو او عرض يـې وکړو: عالي جاه! هٰغه کَس کوم چې د شپې د هٰغه بڼيا پۀ کور کښې مزدوري کړې وه هغۀ هم زۀ ووم، هٰغه دوه انيز زما د خپل محنت ګټه وه، 100 فيصده حلالې وې، ځکه هغه ما تاسو ته وړاندې کړلې، ځکه پۀ دې کښې دومره برکت پيدا شو۔

سُبْحٰنَ اللہ! خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! دا دے د حلالو برکت۔۔۔!! خلق وائي چې د دروغو نه بغير ګزاره نه کيږي، دکان نه چليږي، دوئي پۀ ظاهره خو پيسې زياتې وګټي خو پوره کيږي نۀ، هٰغه د دروغو پۀ ذريعه ګټلے شوے پيسي  کله پۀ بيمارو لګي، کله پۀ فضولياتو کښي لګي، ځکه حلال ګټئ! د حرامو نه ځان لرې ساتئ! پۀ حلاله ذريعه